Michaël Deckers

Houtbewerking is altijd al mijn ding geweest. Nog vaak vertelt mijn mama het verhaal over de vijfjarige Michaël die de speelgoedkeuken liefst zelf wou màken! Of hoe ik een paar jaren later met haar mee mocht naar de schrijnwerker en als klein broekventje, die grote mannen mocht meehelpen! Met enige trots voegt mijn moeder er nog aan toe dat zij toen al mijn gedrevenheid opmerkten. De vakschool in Sint-Truiden was dus een logische stap. Ik leerde daar meubels maken en koos voor de specialisatie houtsnijwerk.

Toen ik 23 was, vond ik de tijd rijp om aan de slag te gaan op zelfstandige basis. Ik weet nog precies wat me toen aantrok om die stap te zetten, namelijk het dichte contact met de klanten. Het is iedere keer opnieuw spannend om samen het proces te doorlopen van begin tot eind. Om ideeën, dikwijls nog onbewust of vaag, toch scherp op papier te krijgen en de blik van verwondering te zien als het eenmaal gerealiseerd is. Dat geeft zoveel voldoening. Zelfs nu nog, 16 jaar later. Een compliment dat ik vaak hoor (en graag krijg): ‘Doe maar, ik vertrouw je.’ Daarvoor doe ik het!